Skip to main content

அன்னையின் மடியைத் தேடி...

மாலையில் தவழும் முல்லை பெரியாறு 
பென்னி குக்கின் பெருமையை பறைசாற்றி,
முல்லையாற்றின் ஈரம் நனைத்து,
கேரளத்தின் நறுமணத்தை நுகர்ந்து,
கொடையின் குளிரில் குளிர்ந்து,
மேகங்கள் தவழும் மேகமலையில் தவழ்ந்து,
வருசநாட்டில் வடிந்து, வைகையால் வளம் கொழித்து,
தென்மேற்கு பருவக்காற்றில் தேகம் நினைந்து,
வானமே கூரையாய் அமைய,
மேற்கு தொடர்ச்சி மலையை அரணாய் அமைத்து,
தேனிசையும், தெம்மாங்கும் தெவிட்டாத கிராமங்களால்,
தமிழகத்தையே தன்னகத்தே கொண்டிருக்கும்,
தேனியில்......பாளையத்திலிருந்து..
பச்சைக் கம்பளத்திற்கு நடுவே பயணிக்கும் போது,
ஆகாயத்தின் மேகங்களுக்கு நடுவே,
அசைந்து கொண்டிருக்கும்..
பனிமய அன்னை ஆலயத்தின் சிலுவை சிலிர்த்து,
ஆலய மணியின் ஓசையில் எழுந்து,
உலகத்தின் உணவுக்காக உழைத்துக் கொண்டிருக்கும்
உன்னத உழவர்கள் நிறைந்து,
தேனிக்கும், தென் தமிழகத்திற்கும்,
கேரளத்திற்க்கும் கலங்கரை விளக்காக,
கல்வி ஒளி வீச,
ஊரின் முத்திசையிலும் முத்தாய் வீற்றிருக்கும்,
மும் மேல்நிலைப் பள்ளிகளைக் கொண்டு,
பல்வேறு (இனங்களையும்) மனங்களையும்,
ஓர் இனமாய் கொண்டு,
மண்ணையும், பெண்ணையும் மகிமைப் படுத்தும்
சிறப்பு வாய்ந்த ஊரிலுள்ள.
என் அன்னையின் மடியையும்,
இயற்கை அன்னையின் மடியையும் தேடி

தினந்தோறும்...
புதுச்சேரி கடற்கரை  அலைகளில்
எனது மனதினை

அலைபாய விட்டுக் கொண்டிருக்கின்றேன்...


Comments

Popular post

மணல் மணலாய் நெய்தல் - சின்ன வீராம்பட்டினம் கடற்கரை

புதுச்சேரி – ‘பாண்டி’ என்று பிரபலமாக அழைக்கப்படும் இந்த சிறிய சுற்றுலா நகரத்திற்கு வரும் பலரது எதிர்பார்ப்புகளில் முக்கியமாக இடம்பிடிப்பது மது, பிரஞ்சு கட்டமைப்பான கட்டிடங்கள் மற்றும் கலைகள், கடலோர உல்லாச விடுதிகள் போன்ற மேலும் பல.  இது போன்ற புத்துணர்வு காரணத்திற்காக மட்டுமே அறியப்படும் இந்த ஊரில் வசிப்பதால் வேறு ஒரு கண்ணோட்டத்துடன் பார்க்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. இயற்கையோடு இயைந்த இடங்களை அறியும் ஆர்வத்தோடு தேடுகையில் பாண்டியைச் சுற்றி பல இடங்கள் இயல்பாக சென்று வரக் கூடிய அளவில் உள்ளதை உணர்ந்தேன். அவ்வாறு பார்த்த சில இடங்கள் உசுட்டேரி, கழுவேளி, வேல்ராம்பேட் ஏரி, சின்ன வீராம்பட்டினம் கடற்கரை, கணபதிசெட்டிகுளம் கடற்கரை, தேங்காய்த்திட்டு அலையாத்தி காடுகள், மற்றும் புதுச்சேரியைச் சுற்றியுள்ள எண்ணற்ற ஏரி, குளங்கள் ஆகியவற்றிற்கு ஒரு பார்வையாளராக மட்டுமல்லாமல் ஒரு ஆர்வலராக, கற்கும் நோக்கத்தோடு (பள்ளிக்கு செல்லும் மாணவரைப் போல்) சென்றேன் . தொடக்கத்தில் பெரிய எதிர்பார்ப்பு ஏதும் இன்றி சில நேரங்களில் தேடியும் சில சந்தர்ப்பங்கள் தானாக அமையவும் இந்த இடங்களுக்குச் சென்றேன். ஆனால் நம்மைச் சுற்றி

இருப்பை இழந்து நிற்கும் இலுப்பை

தேனினை விரும்பி உண்ணும் கரடிகள் , கூட்டம் கூட்டமாக ஒரு மரத்தை நோக்கிச் செல்கின்றன , குட்டி ஈன்ற தாய் கரடி கூட தனது கூட்டத்துடன் அந்த மரத்தை நோக்கிப் பயணப்படுகிறது. மரத்தின் கீழே கொட்டிக்கிடக்கிற பூக்களைத் தின்றுவிட்டு , இன்னும் சுவையான பூக்களை நாடி மரத்தின் மீது ஏறி சுவைமிகுந்த பூக்களை உண்டு கிளைகளில் படுத்துக்கிடக்கின்றன. இந்தக் காட்சி D iscovery Channel – ல் வரும் நிகழ்ச்சி அல்ல , நமது மரபு இலக்கியமான சங்க இலக்கியத்தொகுதியில் ஒன்றான அகநானூற்றில் இலுப்பைப் பூ பற்றி இடம்பெறும் இலக்கிய சாட்சி. சங்க இலக்கியத்தில் இருப்பை என்றழைக்கப்படுகிற இலுப்பை தமிழகத்தின் நிலவெளியில் குறிப்பிடத்தகுந்த ஒரு தாவரமாகும். ஆனால் , இன்று இலுப்பை மரம் தன்னுடைய இருப்பை தக்கவைத்துக்கொள்ள போராடிக்கொண்டிருக்கிறது. கரடிகளைக்கூட கவர்ந்து   இழுத்த இந்த மரம் இன்று கவனிக்கப்படாமல் கேட்பார் அற்று கிடப்பதற்கான காரணம் என்ன என்பதை ஆராய்கிறது இந்தக்கட்டுரை. இயற்கையோடு இலுப்பை தமிழர்கள் இயற்கையின் மீது வன்முறையைச் செலுத்தாது இயற்கையோடு இணைந்து இனிமையாக வாழ்ந்த காலப்பகுதியின் இலக்கிய சாட்சியங்கள் சங்க இலக்கியங்

Owl! Owl! Where are you?

“Sir, I told you there are owls in this school campus,” a student exclaimed after having caught sight of this beautiful bird standing idle on one of the branches of a badam tree just outside the school campus. --- Spotted Owlet We were doing a count of all the birds on campus, or what we called the Campus Bird Count , in one of the government schools in Puducherry with primary school students. Initially, there was a discussion amongst the students about the birds they were familiar with and where they had seen them. Students were very enthusiastic and were sharing their encounters, “I have seen many parrots on the tree.” “I have seen peacocks on the farm” “Crows are everywhere” “I have seen pigeons on the electric cable” “I have seen owls in the school” “Owls?”  I was surprised and checked with the teacher. “Though I have not seen it myself, I've heard people say that there are owls here within the campus,” the teacher said. “Don’t worry sir, I will